Sultanbeyli’de muhalefetin temsilcileri üstüne ölü toprağı serpilmiş gibi suskun, sessiz, sakin, umutsuz, boş vermişlik ve terk edilmiş virane bir şehir gibi. Sultanbeyli’de iktidarın temsilcileri, adamlar masa başı ya da çeşitli mekanlarda dedikodu cinsinden siyaset yapmıyorlar. Bal arıları gibi her noktaya temas ederek deyim yerindeyse kendi açılarından her tarafı ballandırıyorlar.
BU SESSİZLİĞİN BİR NEDENİ OLMALI?
Eskiden bir yerde bulunan insanların üzerine ölü toprağı serpilince uyuyacaklarına ya da sessiz kalacaklarına inanılırmış. Bu inanç günümüzde de tembel, uyuşuk, cansız, miskin anlamlarında kullanılan “üstüne ölü toprağı serpilmiş gibi” deyiminde yaşamaktadır.
Bu benzetme uyuşuk veya durağan kalan kişi veya gruplar içinde yapılır. Bu deyimi bu aralar Sultanbeyli’nin siyasi muhalefeti için söylemek yanlış olmaz diye düşünüyorum. Muhalefetin üstüne ölü toprağı serilmiş gibi suskun, sessiz, sakin, umutsuz, boş vermişlik ve terk edilmiş virane bir şehir gibi. Sanki gözleri, kulakları, elleri, ayakları felç geçirmiş kötürüm gibiler. Bu sessizliğin bir nedeni olmalı diye kendime soruyorum. Ama cevap bulamıyorum.
ADAMLAR BAL ARILARI GİBİ
Fakat aynı durum iktidar kanadı için geçerli değil. Adamlar bal arıları gibidir. Bal arıları kendilerine verilen görevi en güzel şekilde yerine getirerek dünyanın en faydalı gıdasını üretirler. İktidar temsilcileri siyasi anlamda kendilerine verilen görevleri muhalefet temsilcilerinden daha iyi yapıyorlar. Genel veya yerel seçimlerde bu güne kadar rakiplerine hep büyük fark attılar. Adamlar masa başı ya da çeşitli mekanlarda dedikodu cinsinden siyaset yapmıyorlar. Bal arıları gibi her noktaya temas ederek deyim yerindeyse kendi açılarından her tarafı ballandırıyorlar. Haliyle “bal tutan parmağını yalar” atasözünü sonuna kadar hak ediyorlar. Sabah mesai başlangıcıyla birlikte teşkilat kapıları açık ve gelen misafirlere ikram edecek çayları var. Düğünde, cenazede, törende, ev sohbetinde, gençlerle, esnafla, STK’larla, caddelerde, sokaklarda, parklarda, duraklarda, yaşlısında, hastasında, fakirinde, ihtiyaçlısında kısacası yaşamın olduğu her alanda varlar. Günün 24 saati değil ama büyük bir bölümünde aktifler. Mahalli seçimler atmosferine girdiğimiz günden bu güne en aktif siyasi parti temsilciliği diyebiliriz. Tıpkı asker karınca kolonisi gibi disiplinli ve bitmeyen bir enerji ile sürekli çalışıyorlar. Sadece çalışmakla kalmıyorlar. Kendilerini sürekli bir denetime tabii tutarak hata ve eksikliklerini giderme becerisine de sahipler. Hem belediye başkanı, hem ilçe başkanı hem de aday adayları için sürekli anket çalışması yapıyorlar. Deyim yerindeyse otokontrol sistemiyle kendilerini sürekli dinamik tutmayı başarabiliyorlar. Aday adayı süreci de aynı şekilde aktif. Nerdeyse her gün iki ya da daha fazla kişi ekipleriyle birlikte aday adaylık başvurusu yapıyor. Sürekli bir gülümseme, sürekli bir samimiyet duygusu kendilerini çekim merkezi haline getiriyor. Yani Genel Başkan, Genel Merkez, bölge Milletvekilleri, İl teşkilatı, Belediye Başkanı, Bölge Koordinatörü ve İlçe teşkilatının uyumu elde edilen başarının bir göstergesidir. Ancak bu övgüleri siyasi rakipleri için yapmamız doğru olmaz. En başta kendi içlerinde bir uyumları yok. Uğraşları; birbirinin eksiklerini bulmak ve açığa vurmak, kendi içlerinde dedikodu yapmak, birbirilerini ötekileştirmek, beceriksizliklerinden dolayı kendilerine oy vermeyen halkı suçlamak, Belediye Başkan aday adayları hakkında olumsuz konuşmak gibi huyları var. Bırakın aday adaylarını bazılarının adayları bile yok. Biz yerine ben dedikleri için siyaset arenasında başarılarından söz etmek söz konusu bile değil. Genel olarak durumları iç karartıcı görünse de içlerinde işini doğru yapanlar var. Ancak azınlıkta kalıyorlar.
