İstanbul’un her geçen gün gelişen ve değişen ilçelerinden biri olan Sultanbeyli, ilçe halkının yanı sıra ilçeyi ziyaret eden misafirleri de kendisine hayran bırakıyor. Yerel idarenin yapmış olduğu modernleşme çalışmaları ilçenin silüetini değiştirirken ilçe halkının sosyo kültürel anlamda adaptasyonu kısmen de olsa zor olacak gibi görünüyor. Bunun en göze çarpan örneklerinden bir tanesi de ilçenin belli bölgelerinde yapılan hayvan besiciliği.

Sultanbeyli’nin makus kaderi bu olsa gerek

Sultanbeyli son yıllarda fiziki anlamda birçok yeniliğe kavuşarak kendini geliştirme yolunda emin adımlarla ilerliyor. Ancak ilçe adına yapılan bu yatırımlara Sultanbeyli’de yaşayan vatandaşların uyum sağlaması zaman alacak gibi. İlçemiz Anadolu ile İstanbul gibi bir metropolün arasında köprü niteliği taşıyor. Anadolu’nun çeşitli bölgelerinden İstanbul’a göç eden vatandaşların ilk yerleşim yeri ilçemiz oluyor. Bu sebepten dolayı köy hayatına alışkın olan vatandaş köydeki yaşantısını da beraberinde getiriyor. Şehir hayatının kendine göre kuralları olduğunu ve köy yaşamından şehir yaşamına geçmek yerine hala boş arazilerde tavuklar, civcivler hatta zaman zaman büyük ve küçükbaş hayvan yetiştirme eğilimleri baş gösteriyor. İstanbul’a göçün ilk adresi Sultanbeyli olduğu için bu yaşam biçiminin devam etmesi Sultanbeyli’nin makus kaderi.

İlçemizde son yıllarda yerel yönetimlerin şehir yaşamına adaptasyon konusunda almış olduğu önlemler sayesinde gözle görülür bir değişim oldu. Ancak az önce de belirttiğimiz gibi ilçemizin bazı kesimlerinde hala bu kurallar görmezden gelinerek ilçemizin değişen yüzüne gölge düşürüyor.

Sultanbeyli’nin kuzeyindeki mahallelerde hayvan besiciliği halen yapılıyor. İlçe merkezi ile yaklaşık 2 kilometre mesafesi bulunan kuzey mahallelerde yapılmaya devam eden hayvan besiciliği yasalara aykırı olmasına rağmen devam ediyor. Bu mahallelerde hayvan besiciliği yapanlar zaman zaman hayvanları otlatmak için ilçe merkezine yakın olan boş arazilere dahi hayvanlarını getiriyor.

Sokak Hayvanları da Problem

Köydeki yaşam biçimini şehir hayatına uydurmaya çalışan vatandaşın yanı sıra diğer yanda da şehir yaşamına adapte olmuş ve bunu devam ettirerek ilçenin hem fiziki hem de sosyo kültürel gelişimine katkı sağlayan bir kesim de söz konusu. Bu vatandaşlar ilçede yapılmaya çalışılan besiciliğin yanı sıra ilçedeki  başı boş sokak hayvanlarına da bir çözüm yolu bulunmasını istiyor. Bu çözümün öncelikle yerel yönetimler tarafından belirlenip ilçe halkını bu konuda bilinçlendirecek çalışmalara acilen başlamaları gerekiyor.

20 Bin Kişinin Yaşadığı Yerde Yasak

20 bin kişinin üzerinde vatandaşın yaşadığı yaşam alanlarında ahır bulundurmak ve besicilik yapmak yasak. 1593 sayılı Yasa’nın 246. Maddesinde bu durum şöyle kısıtlanmış: “Yirmi binden fazla nüfusu olan şehirlerde umumi caddelerde veya belediyelerce tâyin edilecek mıntıkalar içinde hayvan ahırı bulundurulması memnudur (yasaktır).”

Karar Vermek Gerekir

Yasaların sınırlamaları bu halde iken ilçede halen besiciliğin devam etmesi doğru mudur? Sultanbeyli 300 bini aşan nüfusa sahip olan bir ilçe iken ve yıllarca İBB’ye bağlanamamış olmaktan yana dertli iken, ilçe halkı hizmet kalitesinde ve şehirleşmede daha büyük beklentiler içerisindeyken bir karar vermek gerekir; bu görüntülerle köy mü olacağız, yoksa modern bir şehir mi?